රෝස සිතුවමක් සිවුවන දිගහැරුම

මෙතෙක් කතාව කියවන්න..


"හරි හරි මං ඒක දෙන්නම්කො..." ජයනි කීය

සඳුන් මෙහෙම කල්පනාකරන අතරම හිතුවේ, කම්මැලි වුනා වගෙයැ විභාගේ ෆේල් වුනොත් වසල හමාරයි. පාරේ බැහැල යන්නේ කොහොමද? කමක් නෑ ඔන්න ඔහේ යනවා

කොහොම හිතුවත් සඳුන් කියන්නේ ගෙදරදිවත් පාසලේදිවත් දඩබ්බර චරිතයක් නෙමේ. එයා එයාගේ පාඩුවේ වැඩ ටික කරගන හිටියේ. නිවාඩු දවසකට ගෙවල් ළඟ යාළුවො එක්ක බයිසිකල් පදින්න, සෙල්ලම් කරන්න ගියොත් ඇරෙන්න සඳුන් ගෙදරින් එලිපහලියට බැහැල වැඩියේ ගියේ නෑ. ගෙදර ඉඳල කිලෝමීටර කීපයක් දුරින් තිබුන ඉස්කෝලෙට  වුනත් ගියේ බයිසිකලේ. උදේට බයිසිකලේ ගිහින් ඉස්කෝලේ ඉවර වෙලා විනාඩි 15 ක් යද්දී සඳුන් ගෙදර එනවා. යාලුවෝ එක්ක කොහේ හරි ගියත් අම්මට යන තැන කියල තමා සඳුන් යන්නේ

රෝස සිතුවමක් තෙවැනි දිගහැරුම

කලින් කොටස් පිලිවෙලින් කියවන්න මෙතැන කොටන්න

පවුලේ සිටින එකම පිරිමියාත්, වැඩිමහල් දරුවාගේත් වගකීම් මැනවින් හඳුනන සඳුන් සියලු දුක් හමුවේ ඔට්ටු වෙන අම්ම තාත්තාට සවියක් වීමට හැම වෙලේම උත්සහ කල දරුවෙකි. ඒ බව ජයනි හොඳින්ම දැනසිටියේය.

"අයියේ.. කන්න එන්න...."

නංගිගේ හඬත් සමග කල්පනාදැහැන බිඳීගිය සඳුන් කුස්සියට යද්දී කටට කෙල ඉනුවේ මේසේ උද දුම් දමන පොල්රෝටි සමග හොඳට උම්බලකඩ දැමු ලුණුමිරිසකුත්, දවල් හදපු පොලොසුත් තිබුණු නිසායි.

තිදෙනාම එක් වී කෑම ගන්න අතරතුර ජයනි මේසේ සදුන්ගෙන් ඇසිය

"පුතේ.. විභාගෙට තව අවුරුදු දෙකයි. මේ පාර ඔයාට ඕනෑම විෂයන් වලට ලකුණුත් අඩුයි, අඩුමගානේ ඉංග්‍රීසි, ගණන්, විද්‍යාවටවත් පන්ති ගියොත් නේද හොඳ..?

එක රැයෙන් ධනවත් වීමට

අන්තර්ජාලේ සැරිසරද්දී මං දැක්ක මේකේ මුලාශ්‍රයක් හොයාගන්න බැරිවුණා. ඒත් වැදගත් දෙයක් නිසා බ්ලොගියේ දැම්මේ

සියලුම ප්‍රශංසා මෙහි මුල් හිමිකරුට හිමිවිය යුතුයි

රෝස සිතුවමක් දෙවන දිගහැරුම

රෝස සිතුවමක් පළමු දිගහැරුම

අම්මගේ කිරිබත් වලට හොඳ හැටි වග කියූ සඳුන් කාමරයට වී පොතක් බලන විට අම්ම කාමරයට එබුනා

"පුතේ.."

උපන්දිනය දවසේ ජයනිගේ මුහුණ අඳුරු වී තිබුණි..

"ඇයි අම්මේ? මොකද නිකන් අමුතු වෙලා වගේ.."

"ගෙදර හාල් ඉවරයි පුතේ.."

"ඉතින් සල්ලි දෙන්න මං බඩාගේ කඩෙන් හාල් ගේන්නම්"

රෝස සිතුවමක් පළමු දිගහැරුම

දෙසැම්බර් නිවාඩුව ලැබිලත් දින කීපයක් ගතවුණා.. ඒත් ප්‍රගති වාර්තා පොත දකිද්දී මතක් වෙන්නේ ගණන් වලටයි ඉංග්‍රීසි වලටයි ලැබුණු ලකුණු.. තව අවුරුදු දෙකකට පස්සේ එන දෙසැම්බර් වල සාමාන්‍ය පෙළ විභාගයට මෙහෙම වුනොත් කරන්නේ මොකක්ද.. මං මෝඩයෙක්ද?

නවය ශ්‍රේණියේ අවසන් වාර පරීක්ෂණයට ලැබුණු ලකුණු ගැනයි සඳුන් මෙහෙම දුක් වුනේ.

මේ 2003 අවුරුද්දේ දෙසැම්බර්. සඳුන් අකලංක ෆොන්සේකා හිටියේ නවය ශ්‍රේණියේ. ලබන අවුරුද්දේ ඉඳල දහය ශ්‍රේණියේ අධ්‍යන කටයුතු ආරම්භ වෙනවා. අවසන් වාර පරීක්ෂණයට ගණිතයට 36 ක් හා ඉංග්‍රීසි වලට 42 ක් බැගින් ලැබුන ලකුණු නිසා සඳුන් බොහොම කම්පාවෙන් හිටියේ.

සඳුන්ගේ තාත්තා හිටියේ පිටරට. තමුන්ට කියල ගෙයක් හදාගන්න ඕන නිසයි සඳුන්ගේ තාත්ත රට ගියේ. තාත්තා වැඩ කරන තැනින් ලැබුන ලෝන් එක නිසා ඉඩමක් අරගන යම්තාක් දුරකට ගෙදර වැඩ කරගන, තට්ටු දෙකකට හදන්න සැලසුම් කරපු නිවසේ ස්ලැබ් එක දාගන, කපරාදු නොකරපු ගෙදර පොලවට බොරළු තියෙද්දී අනුන්ට ගෙවල් කුලී ගෙවන්න ඕන නෑ පසුකම් අඩුවෙන් හරි තියෙන අපේ තැනට යමු කියල අලුත් ගෙදර පදිංචියට තාත්තා එපා කියද්දී සඳුන්ලා ආවේ අම්මගේ උවමනාවටමයි.