හැප්පුන ඔටුවා

දිගටම ආතල් කතා කියපු නිසා මං අද කල්පනා කළා අමුතු කතාවක් ලියන්න. මේකත් මීට කලින් අන්තිම පේලියේත්, එලකිරියේත් මං ලියල දාපු කතාවක්. මං හොල්මන් විශ්වාස කරන කෙනෙක් නෙමේ. අපේ තාත්තත් එහෙමයි.. ඒකනේ මං අර මුලින්ම දාපු "කනත්තේ හොල්මන" කතාවේ අපේ තාත්තා හොල්මනට හොම්බට 60 ක් ඇන්නේ.. මේ කතාවත් අපේ තාත්තා ඇත්තටම මුහුණදීපු සිද්දියක්.


අපේ තාත්තා දැන් අවුරුදු 18 කට කලින් (1993) හිටියේ සෞදියේ. ලොකු කන්ටේනර් රියදුරෙක් විදියට.. එයාලට ලෝඩ් එකෙක් හම්බුනාම ඒවා ගෙනියන්න තියෙන්නේ කිලෝ මීටර් 2000, 3000 වගේ දුරවල් වලටලු. ඉතින් මෙහෙම වාහනේ අරන් සති ගණන් එක දිගට යනවලු. යන්නෙත් තනියම. වාහනේ ඇතුලේ ඇඳක්, ෆ්‍රිජ් එකක්, ගෑස් ලිපක්, කෑමට ඕන දේවල් තියනවලු. සමහර දවස් වලට කාන්තාර මැදින් යනකොට මිනිස් පුළුටක් දකින්න නෑලු.. විටින් විට මගදී හම්බෙන වාහන ඇරෙන්න. ඒ පාරවල් වල වාහන හම්බෙන්නෙත් දවසට පහක් දහයකටත් වඩා අඩුවෙන්ලු..


දවසක් මෙහෙම යනකොට හවස 7 ට විතර ඇතිලු, කළුවර වැටීගෙන එනවලු කිලෝ මීටර් 8 ක විතර කන්දක් නග්ගගෙන එනවලු ඒ කන්ද ඉවර උනාම හම්බෙන්නේ කාන්තරයක්ලු. ඉතින් මේ විදියට කන්ද නැගල කාන්තාරෙට එනකොටම ඔටුවෙක්‌ පාර හරහා අසුරුසැනින් පැන්නලු. තාත්ත හිතුවේ ඌ හැප්පුනා කියලලු තාත්ත වාහනේ නවත්තල බැහැල බැලුවාලු ඔටුවෙක්‌ නෑලු, වාහනේ යට, දෙපැත්තේ තියන කාන්තාරේ ටෝර්ච් ගහල බැලුවාලු. එත නැති නිසා උ බේරෙන්න ඇති කියල හිතාගන ආයි ගමන පටන් ගත්තලු.

එදා රෑ වාහනේ පාර්ක්‌ කරන තැනට ගියාම තව කට්ටිය හම්බෙනවනෙ, ඉතින් එහෙම ඒ අය එක්ක කතා කරනකොට ඇහුවලු මොන පාරෙන්ද අවේ කියල, තාත්ත ආපු පාර කිවලු එයාල ඇහුවලු අර විදියට කන්ද නැග්ගම ඔටුවෙක්‌ පැන්නේ නැද්ද කියල. තාත්ත කිවලු පැන්න, හැප්පුනා වගේ දැක්කේ, බැහැල බැලුව හිටියේ නෑ කියල. එතකොට කිවලු ඒ අය, මේ ගැන දන්නා අය ඒ පාරෙන් එන්නෙ නෑ. එතන තියෙන්නේ ඔටු අවතාරයක් කියල


අපේ තාත්ත හොල්මන් විශ්වාස කරන කෙනෙක් නෙමෙයි, එත අදටත් කියන්නේ එදා ඔටුවා පනිනවා නම් හොදටම දැක්ක කියල..


බලපු කස්ටිය අදහසකුත් දීලම ගියානම් හිතටත් සතුටුයි ඉතිං...